Чинка ли чини нешто што нечини?

Состојбите во областа на културата и уметноста нѐ ставаат во позиција да посакуваме подобро. Ама, од своја кожа не се бега, како што не се бега ниту од својата култура, од својот јазик и од општеството за кое мислиш дека создаваш. Јазикот е нашата татковина, рекол Блаже Конески. Да, во таа татковина си одбрал да работиш некоја нивичка и да растеш плодови. И ај што не ти пуштаат вода за да ја навадиш нивата, туку и тоа што на суво си го пораснал не ти го сака никој. Бадијала си орал. Напразно си сеел. Залудно си лелеел. Попусти ти се трудовите трудни.
Од младост ли е? Од зеленост ли е и од несозреаност? Од глупост ли е и од неразбраност и незнаење? Од мене ли е? Од тебе ли е? Од Бога ли е? Чинка ли чини нешто што нечини? Или самите се колнеме, се колвеме, се клетиме и си ја разнебитуваме татковината наша, јазикот наш, културата наша разнекултурена?